Miłość po świecie chodzi
Trudno dziś ją spotkać na świecie C G C C7 Choć nie boi się blasku dnia F A7 d G Ludzie jej ciągle szukają Pytają co im da A miłość po świecie chodzi I często plują jej w twarz Nie myśli swego dochodzić Nie skusi jej żaden blask A miłość po świecie chodzi Kto fantazję większą ma, większą ma. F A7 d G C Chciałaby zamieszkać wśród ludzi Ale nie chcą przygarnąć jej Szukają jej zawsze daleko Nie wiedząc jak blisko jest Miłość po błocie chodzi I często plują jej w twarz Nie myśli swego dochodzić Nie skusi jej żaden blask A miłość po błocie chodzi Kto fantazję większą ma, większą ma. Aż razu pewnego człowiek Grosz szczęścia rzucił jej Oddała mu wszystko w trójnasób I tak skończyła swój dzień. Człowiek po błocie chodzi I często plują mu w twarz Nie chce już swego dochodzić Nie skusi go żaden blask. Człowiek po błocie chodzi I fantazję większą ma, większą ma Zobaczcie drugiego człowieka Co szczęście dać może wam Trzy grosze miłości posiada I chciałby je oddać wam Lecz musi po błocie chodzić I znowu plują mu w twarz Nie będzie swego dochodził Nie skusi go żaden blask I dalej po błocie chodzi I fantazję większą ma, większą ma |